Dia daoibh agus fáilte romhaibh go "Bealach mo shaoil", i.e. mo bhlog féin. Bainfidh mé úsáid aisti chun mo chuid Gaeilge a cleachtadh, go príomha le greann, mar sin féin. Is Déardaoin inniu, agus inniu a rachaidh mé go dtí mo bhaile mór féin (ní hé sin é roimh i bhfad) chun mo chuid giúirléidí a phacáil (a lán giúirléidí, faraor). Táim ag aistriú go hárasán nua anois (i lár Mhí na Nollag), an chéad árasán ina bhfuilimid inár gcónaí le chéile, mo leannán agus mise. Is léise an t-árasán ina bhfuilimid inár gcónaí anois, agus tá sé róbheag (32 mhéadar cearnaithe). Níl ann ach aon seomra amháin, agus feidhmíonn sé mar seomra leapa agus seomra teaghlaigh san am céanna. Feidhmíonn an chistin mar oifig agus seomra stáidéir chomh maith. Is ceithre sheomra atá san árasán nua (tá 82 mhéadar cearnaithe ann), agus mar sin de, beidh fairsinge i bhfad níos mó againn. Táimid ag tnúth leis, go cinnte!

Bhuel, b'fhéidir gur chóir dom beagáinín a abair libh fúm féin. Is fear mé atá cúig bhliana fichead d'aois. Táim i mo chónaí i Jönköping is cathair sa deisceart na Sualainne, ar an mbruach deisceartach locha mhóir. Táim ag déanamh stáidéir ar an mBéarla ag an ollscoil anois, ach roimhe sin a bhí mé ag obair i stóras ar feadh sé bhliana déag. Chuir sé cor mór i mo chinniúnt nuair a chaill mé mo phost bliain ó shin (scéal fada é sin), ach anois a thugaim iarracht ar sult a bhaint as mo shaol. Leannán nua (bhuel, le dhá bhliain), cathair nua, árasán nua, saol nua. Níl cuma ródhona air sin, an bhfuil? :)